Menjelaskan tujuan ujian dan piawaian yang berkenaan
1. Tentukan objek ujian: sifat tegangan geotekstil dan kain berserabut lain dinilai.
2. Pilih standard yang sesuai: Piawaian domestik dan antarabangsa yang biasa digunakan termasuk GB/T15788, GB/T2792, ASTM D4595, ISO 10319, dll.
3. Sahkan syarat ujian: saiz spesimen, panjang tolok, kelajuan tegangan, suhu ambien, dan lain -lain, mesti mematuhi keperluan standard yang dipilih.
Petunjuk prestasi utama dan keperluan penerimaan mereka
1. Kekuatan tegangan: daya tegangan maksimum (kN/m) yang direkodkan oleh Mesin kekuatan geotekstil , dikira sebagai min aritmetik 5 spesimen.
Kriteria Penerimaan: Nilai purata tidak boleh lebih rendah daripada keperluan reka bentuk atau spesifikasi, dan kekuatan spesimen tunggal tidak boleh lebih rendah daripada 80% daripada nilai purata.
2. Pemanjangan pada Break: Kirakan nisbah (%) pemanjangan pada rehat ke panjang tolok asal, juga dikira sebagai purata 5 spesimen.
Kriteria Penerimaan: Pemanjangan dalam julat yang ditentukan standard (mis., 15%-25%) memenuhi keperluan ketahanan bahan.
3. Modulus tegangan (Modulus Young): dikira sebagai nisbah stres-ke-strain dalam peringkat elastik (ketegangan 0-10%), mencerminkan kekakuan bahan.
Walaupun bukan penunjuk wajib, ia boleh digunakan untuk membandingkan prestasi bahan dari kumpulan atau pembekal yang berbeza.
4. Patah Lokasi: Patah mesti berlaku di tengah -tengah spesimen. Fraktur pada perlawanan dianggap tidak sah dan memerlukan retesting.
Keputusan Pemprosesan Data dan Pengesahan Konsistensi:
1. Kirakan sisihan min dan standard: Kirakan sisihan min dan piawai untuk kekuatan patah dan pemanjangan 5 spesimen.
2. Pekali variasi (CV) Kawalan: Koefisien variasi ≤15% (beberapa keperluan ketat ≤10%) menunjukkan sifat bahan seragam.
3. Bandingkan dengan keperluan spesifikasi: Bandingkan min, pemanjangan, dan CV dengan keperluan minimum reka bentuk atau item standard mengikut item.
4. Menjana laporan lengkap: Laporan harus termasuk graf, nilai berangka, petunjuk statistik, dan kesimpulan lulus/gagal.
Situasi dan langkah pengendalian yang tidak sepatutnya
1. Kekuatan tegangan yang tidak mencukupi: Jika nilai purata lebih rendah daripada keperluan spesifikasi, kualiti bahan mentah atau proses pengeluaran perlu diperiksa.
2. Pemanjangan menyimpang dari jarak: terlalu rendah pemanjangan boleh menyebabkan patah rapuh, sementara terlalu tinggi pemanjangan boleh menyebabkan ubah bentuk yang berlebihan. Nisbah serat atau proses tenunan perlu diselaraskan.
Koefisien variasi yang berlebihan: Ini menunjukkan ketidakseimbangan dalaman bahan, yang memerlukan peningkatan dalam pencampuran bahan mentah atau kawalan proses pengeluaran.
Lokasi patah yang tidak betul: Jika patah berlaku pada perlawanan, ia menunjukkan pengapit perlawanan yang tidak betul atau penyediaan sampel yang salah. Re-clamping dan retesting diperlukan.
